4 Nisan'da Topkapı'da çocuk oyunları oynadık.

Her ayın ilk pazarı birlikte geçirmekten zevk aldığımız günlerden bir tanesi daha yaşandı 4 Nisan’da. Ama öncesinde her zamanki gibi sabah erken gelen arkadaşlarla Surdibi boyunca hafif tempolu bir yürüyüş gerçekleştirdik. Ardından kahvaltı sohbetlerimiz başladı. Kahvaltıda 25 çocuk vardık ☺

Yaya Derneği’nden arkadaşımız Barış bizlere derneklerinin şimdiye kadarki çalışmaları hakkında bilgi geçti ve neler yapabileceklerini anlattı (www.yaya.org.tr); ortak noktalarımız ve birlikte nasıl çalışabileceğimiz konusunda öngörülerde bulunduk ve çok da güzel oldu.

Bir kenti kent yapan sokaklarıdır. Sokaklardaki çocuklar ve çocuklardaki neşe ve kahkahadır. İstanbul zaten varoluşu ile bir kültür ve tarih kaynağı. Hele ki Topkapı Kaleiçi tam tarih ve sokak kültürü ile dolu. Biz çocuklar hemen başladık oyunlarımıza, hem de kahvaltıda. Masadan masaya topları attık durduk. Sonra 29 çocuk olduk,

sokaklarda iplerimizle, toplarımızla, misketlerimizle hatta hulahopumuzla deli gibi oynadık. Oyunlar neşemize neşe, gürültümüze gürültü kattı. Ne çok özlemişiz o bağrışmaları☺. Kâh ip atlayan olduk, kâh seksek oynayan. Hep birlikte oynadığımız kuka (sekiztaş) ise müthiş eğlenceliydi.

İçlerimizde en’leri taşıyan çocuklar vardı:

En yaramaz çocuk

Güven,

En uykucu çocuk Zeki, malum oyunlar boyunca çimlerde uyudu ☺
En hilebaz çocuk Faruk, oynarken misketlerimizi çaldı ve kaçtı ☺
En minik çocuk Ayça,
En delikanlı çocuk Serin’in şeker babası Bilge Amca,
En kokoş çocuğumuz tabii ki Zekiye ☺
En yakışıklı çocuk Derin.

Aslında hepimiz en’lerdik. Çünkü en çocuk halimizle oradaydık.

Sevgiler
Fatih

Katılımcılar (29 kişi):

Nilgül, Nur, Sevgi, Gülbahar, Zekiye, John, Serin, Fatih, Güven, Zeki, Ramazan, Fatma, Serkan, Özcan, Ahmet, Barış, Gözde, İlyas, Nezihe, Asrın Orkun, Bilge, Irmak, Derin, Gürhan, Claire, Faruk, eşi, Ayça, Arda.